AV in de Nieuwe Kerk
In de kerkbanken
Verlaat en op een bijzondere locatie was er dan 8 juli toch een algemene vergadering. Keurig op afstand gezet met kussentjes zaten we in de kerkbanken en zo vulden we de Nieuwe Kerk. Voor koffie, thee en water was gezorgd, de Hunzevlag hing aan de kansel.
We werden door Rob aan de hand van een presentatie meegenomen door het resultaat en de ups en downs van de verbouwing, Jos heeft met ons teruggeblikt op de financiën voor 2019 en toegelicht wat er voor 2020 wordt verwacht.
Helden
En er was natuurlijk aandacht voor de helden van de vereniging. De wedstrijdroeiers, in het bijzonder Lucas. Het Pronkjewailschild voor Ernst, omdat hij zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt in de materiaalcommissie, door het voltooien van een ergomarathon die een impuls gaf aan Kikarow en vanwege zijn inspanningen in het afgelopen jaar bij het maken van persberichten over de vereniging. Jan Peter werd lid van verdienste, hij is zeer actief in de instructie en bij het sturen, heeft zitting genomen in de vorige lustrumcommissie en aan hem is eerder ook het Pronkjewail-schild uitgereikt.
Lustrum
De enthousiaste lustrumcommissie voor het 27ste lustrum bestaat uit Mariken, Ernst, Wineke, Myrdin, Anton, en Ernst. Laatstgenoemde kwam met een foto en berichten uit 1897, stil werd gestaan bij een toertocht door Nederland die werd volbracht bij het tweede lustrum van onze vereniging, een feestelijk 2021 werd in het vooruitzicht gesteld, waarna werd afgesloten met een citaat uit het persbericht: “Hallah, makkers, nu aan ’t werk! Roeien maakt de spieren sterk!”
Bestuur
Vervolgens zijn Betty Goedewaagen, seniorencommissaris en Frank de Vries, juniorencommissaris herbenoemd, is stilgestaan bij het vertrek van Dagmar Hansen, wedstrijd- en competitiecommissaris (die helaas afwezig was), is Renze Ripsens tot haar opvolger benoemd en is Wout Brouwer als instructiecommissaris aan het bestuur toegevoegd.
Maarten van Messel gaf het stokje daarna door aan Ron Diercks, waarna het erelid Tineke, namens de ereleden, voorstelde Maarten tot erelid te benoemen, een voorstel dat het bestuur met genoegen overnam. De voorzitter kon vanwege de COVID-19-maatregelen niet zélf de bijbehorende versierselen op het jasje van zijn voorganger spelden. Daarom werd die taak overgenomen door Maartens echtgenote, begeleid door galmend applaus van de zaal.
Aan het eind mocht het clublied, vanwege besmettingsgevaar, niet gezongen worden, dus moesten we zonder zingen de kerk verlaten.
