Woensdag 1 juli waren we er klaar voor; we hesen de vlag, zetten koffie en thee, sloten de tap aan en gingen een beetje gespannen zitten wachten op de eerste bezoekers.
Zouden er mensen komen? Hoe zouden ze de sociëteit ervaren, zouden ze vinden dat we genoeg maatregelen hadden genomen, zouden ze zich vertrouwd genoeg voelen om op de even iets te komen drinken? Zo ja: zouden ze zich aan de door ons opgestelde regels gaan houden? En zouden ze niet met te veel komen, zodat we mensen de toegang zouden moeten ontzeggen?
Een boel vragen en onzekerheden waar we hopelijk snel antwoord op gingen krijgen…
Mensen die van het water kwamen liepen over het algemeen vrolijk binnen: blij dat we weer open waren en ze een kopje thee konden drinken na hun training en (vooral ook) bijkletsen met hun roeimaatjes. Af en toe moesten we ze er even op wijzen dat ze moesten gaan zitten en de stoelen op de aangegeven punten moesten laten staan, maar eigenlijk liep alles prima.
De échte test kwam natuurlijk pas op zaterdagochtend, met 26 veteranen en ook nog eens vier skiffjes tegelijk op het water en daarna in de sociëteit, maar ook dat verliep soepeltjes.