Noord-Willemskanaal; let op: aan de zuidzijde van de spoorbrug ligt een groot zwart ponton. Als gevolg daarvan is de doorvaartbreedte beperkt. Bovendien zijn roeiers die stad in varen minder goed zichtbaar, evenals het ponton zelf.

Verslag WK U19 in St. Catharines, Canada

Home » Roeien » Jeugd & junioren (10 tot 18 jaar) » Verslagen » Verslag WK U19 in St. Catharines, Canada

Verslag WK U19 in St. Catharines, Canada

Ik (Noor) heb samen met Teuntje Mollee van KR&ZV Het Spaarne gestart op de junioren wereldkampioenschappen in de JW2x. Dit jaar werd het junioren WK gehouden in St. Catharines in Canada, tegelijk met het Under 23-WK en het WK voor niet-olympische nummers. Het werd dan ook de Mega-Worlds genoemd.

Vanaf vorig jaar september begon het selectieproces al. Een groep uitgenodigde junioren trainde zo ongeveer één keer per maand een weekend lang samen. Na het Nederlands Kampioenschap werden er junioren die hard harden geskifft op het NK aan de groep toegevoegd. We gingen met een groep van twaalf junioren naar de junioren-regatta in München. Daar hebben we in verschillende boten gestart. Na de wedstrijden werd de WK-groep bekend gemaakt. Teuntje en ik waren de enige twee meisjes, dus werd het al snel duidelijk dat wij samen in de 2x zouden starten.

Vanaf dat moment trainden wij ongeveer één keer per twee weken samen en toen school voorbij was verhuisde ik voor een paar weken naar Amsterdam, zodat we met het hele U19-team samen konden trainen. Daar trainden wij ongeveer elf keer per week. Op 15 augustus vertrokken we dan eindelijk naar Canada. Daar trainden wij de laatste zes dagen voor de wedstrijd. Deels op de baan en deels op de universiteit waar we verbleven.

Op woensdag 21 augustus begon het toernooi met een voorwedstrijd, daarbij moesten 1e/2e worden om gelijk naar de halve finale te mogen. Teuntje en ik werden 5e na een zware eerste race waarbij we ons raceplan helaas niet goed konden uitvoeren. Dit betekende dat wij de volgende dag de herkansing moesten varen. Hier moest je 1e/2e/3e worden om door te mogen naar de halve finale. “Dit moet jullie best race ooit worden” had onze coach gezegd. En het werd onze beste race ooit, alles ging volgens plan, maar ook dat was helaas niet genoeg voor een plek in de halve finale. We werden 4e. Wat wel even balen was aangezien we beiden niet hadden verwacht in de C-finale te eindigen. Na deze zware dag hadden wij twee dagen vrij omdat de finale pas op zondag plaatsvond. In deze “vrije” dagen werd natuurlijk wel door getraind om te zorgen dat we zondag weer fris bij de start konden liggen. Omdat we zelf niet hoefden te starten op zaterdag konden we gelukkig wel onze teamgenoten in de JM1x en de JM4x aanmoedigen in hun halve finales.

Zondag moest de focus nog een keer aan om nog een keer onze beste race neer te leggen. Na een hele spannende race, waarbij wij lang naast de Canadezen lagen, werden wij uiteindelijk 2e. En dus 13e van de wereld. Erg balen natuurlijk, maar uiteindelijk kunnen we met het hele team van coaches en roeiers tevreden terug kijken op een toernooi in een heel sterk veld, waarbij we hebben geleerd te racen op niveau. Ook hebben we met z’n allen een hele gezellige tijd gehad. En dit alles kunnen we meenemen naar volgend jaar!